-
1 Ίππου
-
2 Ἵππου
-
3 ίππου
-
4 ἵππου
-
5 ἵππου
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἵππου
-
6 κατα-πηδάω
κατα-πηδάω (s. πηδάω), herabspringen; ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen. Cyr. 7, 1, 38; Plut. Caes. 49; ἐκ τοῦ ἵππου Charit. 5, 3.
-
7 αφαλλομαι
1) спрыгивать, соскакивать(ἐκ νεώς Aesch.; ἐπὴ τέν κεφαλήν τινος Arph.; τοῦ ἵππου, v. l. ἀφ΄ ἵππου Plut.)
2) подпрыгивать, подскакивать(τῆς γῆς Plut.)
3) отскакивать, быть отражаемым(φῶς ἀπὸ φωτὸς ἀφαλλόμενον Plut.)
τὰ πίπτοντα καὴ ἀφαλλόμενα ὁμοίας γωνίας ποιεῖ Arst. — углы падения равны углам отражения -
8 конина
1. (конская шкура) το τομάρι/δέρμα του ίππου/αλόγου 2. (мясо лошади) το κρέας του αλόγου/ίππου.Русско-греческий словарь научных и технических терминов > конина
-
9 καταπηδάω
A leap down,ἀπὸ τοῦ ἵππου X.Cyr.7.1.38
, cf. LXXGe.24.64, BGU1201.12 (i A. D.), Plu.Caes.49;ἐκ τοῦ ἵππου Charito 5.3
;ἀφ' ὑψηλῶν Aen.Tact.22.19
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταπηδάω
-
10 σπάω
σπάω, S.Ant. 1003, Ar. Pax 498, etc.: [tense] fut. σπάσω [ᾰ] Lyc.484, ([etym.] δια-) Hdt.7.236, ([etym.] ἐπι-) S.Aj. 769: [tense] aor.Aἔσπᾰσα Il.13.178
(tm.), [dialect] Ep.σπάσα 5.859
(tm.), etc.: [tense] pf. , ([etym.] ἀν-) Hp.Superf. 22, Ar.Ach. 1069:—[voice] Med., [tense] fut.σπάσομαι Hp.Vict.2.38
, etc.: [tense] aor.ἐσπᾰσάμην Il.19.387
, Hdt.3.29, Philostr.VA7.42, [dialect] Ep.σπασάμην Od. 10.166
, [dialect] Ep. also σπάσσασθε, σπασσάμενος (v. infr.):—[voice] Pass., [tense] fut.σπασθήσομαι Gal.16.760
, ([etym.] δια-) X.An.4.8.10: [tense] aor.ἐσπάσθην Il.11.458
, etc.: [tense] pf.ἔσπασμαι Hp.Morb.1.20
, ([etym.] δι-) Th.6.98, etc.; also in med. sense, X.An.7.4.16, Cyr.7.5.29. Mostly poet. ( ἕλκω being preferred in Prose):— draw, hence,I of a sword, draw, mostly in [voice] Med.,φάσγανά τε σπάσσασθε Od.22.74
;σπασσάμενος.. ἄορ παχέος παρὰ μηροῦ Il.16.473
;ἐκ δ' ἄρα σύριγγος.. ἐσπάσατ' ἔγχος 19.387
;σπασαμένων τὰς μαχαίρας PTeb.48.19
(ii B.C.), cf. 138 (ii B.C.): in [voice] Act.,ξίφος σπάσαντα E.Or. 1194
;φάσγανον σπάσας χερί Id.IT 322
:—[voice] Pass., ἐσπασμένοι τὰ ξίφη having their swords drawn, X.An.7.4.16;ἐσπασμένον ὃν εἶχεν ἀκινάκην Id.Cyr.7.5.29
;ἐσπασμένοις τοῖς ξίφεσι D.S. 4.52
.2 of other things,ἐκ χειρὸς χεῖρα σπάσατο Od.2.321
;σπασάμην ῥῶπάς τε λύγους τε 10.166
; ὡς ἕκαστος ἔσπασεν τύχης πάλον drew the lot (out of the helmet), A.Ag. 333:—[voice] Pass., σπασθέντος (sc. ἔγχεος ἔξω χροός) Il.11.458.3 abs., σπᾶτ' ἀνδρείως pull, hoist away, like men, Ar. Pax 498.2 tear, rend, esp. of ravenous animals, S.Ant. 258, 1003; λαιμοτόμους κεφαλάς dub. l. in E.IA 776 (lyr.); σ. τοῖς ὄνυξιν [τοὺς νεοττούς], of the eagle, Arist.HA 619b31:—[voice] Pass., φλέβιον, σάρκα σπασθῆναι, Hp.Morb. 1.17.3 wrench, sprain,τὸ σκέλος ἔσπασε Plu.Arat.33
:—[voice] Pass.,τὸν μηρὸν σπασθῆναι Hdt.6.134
;τοὺς πόδας E.Cyc. 639
.4 snatch, tear or drag away,πῶλον παρὰ συννόμων Pl.Lg. 666e
;ὑπὸ πτερῶν E. Andr. 441
:—[voice] Pass.,ἔλαφον ἀπ' ἐμῶν γονάτων σπασθεῖσαν Id.Hec.92
(lyr.); ἐκ βραχίονος σπασθείς ib. 408.5 metaph., carry away, draw aside,ἀλλά σ' ἔσπασεν πειθώ S.El. 561
;τὰ πάθη οἷον νεῦρα σ. ἡμᾶς Pl. Lg. 644e
.6 Medic., cause convulsion or spasm, v.l. in Hp.Art. 67:—[voice] Pass., to be convulsed,σπασθεὶς ἀποθνῄσκει Id.Aph.5.5
, Thphr. HP 4.4.13, etc.; ἐσπᾶτο γὰρ πέδονδε καὶ μετάρσιος, of Heracles in his agony, S.Tr. 786, cf. σπάσμα, σπασμός: metaph., to be harassed, anxious, Arr.Epict.1.1.16.III draw in, suck in,θρόμβον αἵματος A. Ch. 533
;ἔσπασεν ἄμυστιν ἑλκύσας E. Cyc. 417
; συνεκθανεῖν σπῶντα χρὴ τῷ πώματι ib. 571; , cf. 285; opp. λάπτω, κάπτω, Plu. 2.699d, cf.σπάσις 11
; σ. τὸν μαστόν suck it, Arist.HA 587a33;σ. ἀμυστί Ael.NA6.51
; and in [voice] Med.,ταυρείου σπασάμενος αἵματος Apollod.1.9.27
:—[voice] Pass., of the female, to be sucked, Arist.HA 576b11 ( τὸ ἄγαν σπᾶσθαι prob. l.); cf.ἕλκω A. 11.4
.2 σ. τὸ πνεῦμα draw breath, Id.Resp.473a2;τὸν ἀέρα τὸν κοινόν Men.531.7
; absorb,ἕκαστον τῶν τοῦ σώματος τὸ αὑτῷ οἰκεῖον ἐσπακέναι Arist.Pr. 930a21
.3 metaph., derive, τροφήν, of winds, Hp.Vict.2.38;πειθώ τε καὶ εἵμερον ἔσπασε ἐκ..
drew, derived..,IG
14.889 ([place name] Sinuessa); σ. ἔρωτα enjoy it, Opp.H.4.270; ὀλίγον ὕπνου ς. snatch a little sleep, Hld.5.1:—[voice] Med., Id.2.16.IV draw tight, pull the reins,χαλινῷ τὸ στόμα τοῦ ἵππου X.Eq.9.7.1
, cf. 9.5; butτὸν χαλινὸν ἐκ τῶν ὀδόντων ἵππου Pl.Phdr. 254e
.2 of angling,ἡ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασεν Ar. Th. 928
: hence prov., οὐκ ἔσπασεν ταύτῃ γε 'he took nothing by his motion', Id.V. 175.V derive,ἐπωνυμίαν παρά τινων Philostr.VS2.10.6
, cf. Ael.NA14.15 ([voice] Med.); ἀρχὴν λυρικῆς καὶ πέρας ς. AP9.184 (s. v.l.); ῥίζαν σ. τινός derive one's origin from.., Lyc.623;σ. τὴν κλῆσιν ἀπό τινος S.E.M.1.46
;ἔννοιαν θεοῦ ἐκ τῶν κατὰ τοὺς ὕπνους φαντασιῶν Epicur.Fr. 353
. -
11 hinnulus
hinnulus, ī, m. (hinnus), I) ein junges Maultier, *Titin. com. 140. Maecen. bei Suet. vit. Hor. p. 45 R. (wo Reiffersch. falsch Ninnio). Plin. 8, 172. Vulg. prov. 5, 19; cant. cantic. 2, 17. Isid. orig. 12, 1, 21; vgl. Gloss. ›innulus, ὁ εξ ιππου καὶ ονου‹ – II) = hinnuleus no. II (w. s.), Ambros. de Isaac et anim. 6. § 50 u. de interpell. Iob et David 2, 1, 3; vgl. Gloss. ›nnuli, νεβροί‹.
-
12 Hippocrene
Hippocrēnē, ēs, f. (ιππου κρήνη), Roßquelle, eine Quelle am Helikon, die das Musenpferd Pegasus mit dem Hufe geschlagen haben soll (Pers. prol. 1. scherzh. durch fons caballinus übersetzt), Ov. fast. 5, 7.
-
13 πτύρω
πτύρω, scheu machen, pass. scheu werden; von Pferden, D. Sic. 2, 19, ἐντρόμου τοῠ ἵππου γενομένου καὶ πτυρέντος, Plut. Fab. 3; Marcell. 6, u. a. Sp.; übh. in Schrecken gerathen, fürchten, οὐκ ἂν πτυρείης τὸν ϑάνατον, Plat. Ax. 370 a.
-
14 ποδοῤ-ῥαγής
ποδοῤ-ῥαγής, ές, durch einen Fußtritt aufgesprengt, geöffnet, δῶρα ἵππου, von der durch den Schlag des Pferdehufes entstandenen Quelle, Onest. 4 (IX, 225).
-
15 στάσιμος
στάσιμος, ον, selten 3 Endgn, – 1) zum Stehen bringend, αἵματος, blutstillend, Hippocr. – 2) zum Stehen gebracht, festgestellt, feststehend, unbeweglich; Plat. Theaet. 180 b; στάσιμον αὐτὴν τὴν κίνησιν προςαγορεύειν, Soph. 256 b; στασιμώτερον ἐκείνου, Tim. 58 e; auch adv., στασιμωτέρως βέβηκε, 55 e; ὕδωρ, stehendes Wasser, Xen. Oec. 20, 11; καὶ ἀβλαβής, Pol. 11, 29, 10, vom Meere; τὸ στάσιμον τῆς ἵππου, die feste, schwere Reiterei, im Ggstz der leichten numidischen, 3, 65, 6. Dah. von Menschen, standhaft, fest, καὶ φρόνιμος ἄνϑρωπος, Pol. 27, 13, 10; βαϑύτερος τῇ φύσει καὶ στασιμώτερος μᾶλλον ἢ τολμηρότερος, 21, 5, 5; οἱ μαχιμώτατοι καὶ στασιμώτατοι τῶν ἀνδρῶν, die am besten Stand halten, 15, 16, 4; τὸ στάσιμον, Standhaftigkeit, Festigkeit, 6, 58, 13 u. öfter; – ἁρμονία, ruhig, Arist. probl. 19, 49, die Tonweise, die sonst ὑποδωριστί hieß; – ἀργύριον, ausstehendes, auf Zinsen stehendes Geld, in Solon's Gesetzen bei Lys. 10, 18: τὸ ἀργύριον στάσιμον εἶναι ἐφ' ὅσον ἂν βούληται ὁ δανείζων, wo Lys. erkl. οὐ ζυγῷ ἱστάναι, ἀλλὰ τόκον πράττεσϑαι; – τὸ στάσιμον, mit und ohne μέλος, in der Tragödie ein Chorgesang, entweder, weil er im ununterbrochenen Zusammenhange ohne Unterbrechung durch andere nicht zum Chorgesange gehörige Verse fortlief, also von der Stätigkeit seiner rhythmischen Natur benannt, Herm. Arist. poet. 12, 8, elem. metr. p. 724 ff, od. im Ggstz zur πάροδος, weil er vom Chor gesungen wurde, nachdem dieser seinen Stand in der Orchestra eingenommen hatte, vgl. epit. metr. p. 266; eben so steht στάσις μελῶν Ar. Ran. 1314; ἔν τινι στασίμῳ Ath. XIII, 592. – 3) gewogen, wägbar, Sp.
-
16 συμ-πατέω
συμ-πατέω, zusammentreten, zertreten, τινά, Babr. 28, 1; pass. συμπατηϑήσεσϑαι ὑπὸ τῆς ἵππου, Aesch. 3, 164; συνεπατήϑησαν, Pol. 1, 34, 7, u. öfter; συμπατούμενος ὑπὸ τῶν ἱππέων, Luc. Zeux. 10; auch von der Wäsche, Cratin. bei Poll. 7, 38.
-
17 συν-επ-ερείδω
συν-επ-ερείδω, mit, zugleich darauf stämmen, stützen; πληγήν, Plut. Brut. 52; ὑπόνοιάν τινι, Caes. 8. – Auch intrans., sich dagegen stämmen, συνεπερείσας τῇ ῥύμῃ τοῦ ἵππου, Plut. Marcell. 7, er legte sich mit der ganzen Macht des angespornten Pferdes gegen ihn.
-
18 σκαρθμός
σκαρθμός, ὁ, das Springen, der Sprung, Lauf, Fußtritt; σκαρϑμῷ κρούει πέδον, Ap. Rh. 4, 1260; Nic. Th. 139; ἵππου σκ., der Fuß des springenden Pferdes, Arat. 281.
-
19 σάλευμα
-
20 ταλαύ-ρῑνος
ταλαύ-ρῑνος (für ταλά-Fρινος), mit dem stierledernen Schilde den Kampf bestehend, Stöße damit auffangend, od. dem Andrange stierlederner Schilde widerstehend; Beiwort des Ares, ταλ. πολεμιστής, Il. 5, 289. 20, 78. 22, 267; auch adv., in allgemeiner Bdtg, ταλαύρινον πολεμίζειν, 7, 239, standhaft, muthig kämpfen; Ar. Ach. 928 nennt den Lamachos so, vgl. Pax 241. – Bei Anyte 15 (VII, 208) ist χρὼς ταλ. ἵππου die Haut, die Etwas aushalten kann, dickfellig.
См. также в других словарях:
Ἵππου — Ἵππος masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἵππου — ἵππος horse masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ίππουρις — (Ηippuris). Γένος δικοτυλήδονων ποωδών φυτών, της οικογένειας των ιππουριδιδών, που περιλαμβάνει το μοναδικό είδος Ηippuris vulgaris. Πρόκειται για πόα με στενά και μακρουλά φύλλα, που μοιάζει με τον εκουιζέτο. Πολλαπλασιάζεται με ριζώματα. * * * … Dictionary of Greek
Liste griechischer Phrasen/Iota — Iota Inhaltsverzeichnis 1 Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· 2 ἰδιώτης … Deutsch Wikipedia
APELLES — I. APELLES Cous, pictoreximius, ingemiô, et gratiâ, quam in se maxme iactabat, praestantissimus, voluminibus etiam apud Perseum discipulum editis, quae artis suae doctrinam continerent. Floruit Alexandri M. temporibus, qui ab illo tantum depingi… … Hofmann J. Lexicon universale
CENTAURI — Thelsaliae populi secus Pelion montem habitantes, qui primi equos domare, et er iis pugnare coeperunt: quô factum est, ut a vicinis populis primum conspecti, membra partim humana, partim equina habuisse crederentur. Vide Plin. l. 7. c. 56. De… … Hofmann J. Lexicon universale
EQUUS — I. EQUUS cum robore, rum celeritate, commendatur, unde adeo multiplex eius in vita usus. Celeritatis inprimis magnum argumentum est, quod intra 24. horas, secundum Arabes, iter expediunt centenorum millium, ut est apud Ludov. Romanum Navigat. l.… … Hofmann J. Lexicon universale
ιπποσκελής — ἱπποσκελής, ές (Α) αυτός που έχει σκέλη ίππου («ἄνθρωπος ἱπποσκελής» άνθρωπος με σκέλη ίππου, Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο) * + σκελής (< σκέλος), πρβλ. ισο σκελής, ισχνο σκελής] … Dictionary of Greek
ιππότης — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Ένας από τους ηγεμόνες της δεύτερης εισβολής των Ηρακλειδών, γιος του Φίλαντα και δισέγγονος του Ηρακλή. Σκότωσε στη Ναύπακτο τη μάντισσα Κάρνο και με υπόδειξη του Απόλλωνα καταδικάστηκε σε εξορία. Τον θεωρούσαν… … Dictionary of Greek
χαλινός — ο, ΝΜΑ, και ετερκλ. τ. πληθ. χαλινά, τα, ΝΑ, και αιολ. τ. χάλιννος Α 1. τμήμα τής ιπποσκευής τοποθετούμενο στο κεφάλι τού αλόγου ή άλλου υποζυγίου, το οποίο αποτελείται από τις στομίδες, δηλαδή το υποστόμιο τής παραχαλινίδας και την στομίδα… … Dictionary of Greek
Μουσείο, Αρχαιολογικό Αίγινας — Ήταν το πρώτο μουσείο που ιδρύθηκε στην ελεύθερη Ελλάδα το 1829 από τον Ιωάννη Καποδίστρια. Μέχρι το 1932, που τα σπουδαιότερα ευρήματα μεταφέρθηκαν στην Αθήνα, είχαν συγκεντρωθεί στην Αίγινα αρχαιότητες από πολλά μέρη της χώρας και κυρίως από τα … Dictionary of Greek